Podpis mokry a podpisy elektroniczne: jakie są różnice?

Od wielu lat podpisy elektroniczne zgodne z wytycznymi ESIGN i UETA są uznawane w Stanach Zjednoczonych za prawnie równoważne tradycyjnym podpisom odręcznym (mokrym). Ich akceptacja rozszerzyła się globalnie w ramach regulacji takich jak unijne eIDAS i szwajcarskie ZertES, umożliwiając osobom fizycznym i firmom zawieranie wiążących umów online szybko i bezpiecznie. W przeciwieństwie do podpisu fizycznego złożonego długopisem, podpis elektroniczny jest składany cyfrowo, co zapewnia, że umowa lub dokument zachowuje swoją moc prawną niezależnie od formatu.

Chociaż terminy „podpis elektroniczny” i „podpis cyfrowy” są często używane zamiennie, różnią się one znacznie od tradycyjnego podpisu mokrego pod względem sposobu tworzenia i zastosowania.

Podpisy cyfrowe zapewniają silniejszą warstwę bezpieczeństwa niż tradycyjne podpisy złożone tuszem, ponieważ są znacznie bardziej odporne na fałszerstwa. Natomiast dokumenty papierowe z podpisami złożonymi tuszem mogą zostać zgubione, zmienione lub uszkodzone—wyzwania te nasilają się w środowiskach o dużej ilości dokumentów i zwiększonej liczbie błędów ludzkich.

Platformy takie jak Sign.Plus usprawniają ten proces, zapewniając bezpieczne przechowywanie i wystawianie certyfikatu ukończenia dla każdego podpisanego dokumentu, który rejestruje istotne szczegóły, takie jak imiona i nazwiska, adresy IP i używane urządzenia. Ponieważ każdy krok jest rejestrowany w niezmienny sposób, rozwiązania w zakresie podpisów elektronicznych stały się najbezpieczniejszą metodą zawierania umów.
‍