Natte Handtekening vs Elektronische Handtekening: Wat zijn de verschillen?

Al vele jaren worden elektronische handtekeningen die voldoen aan de ESIGN en UETA richtlijnen in de Verenigde Staten geaccepteerd als juridisch gelijkwaardig aan traditionele handgeschreven (natte) handtekeningen. De acceptatie van elektronische handtekeningen is wereldwijd toegenomen door regelgeving zoals eIDAS van de EU en ZertES van Zwitserland, waardoor particulieren en bedrijven snel en veilig online bindende overeenkomsten kunnen afsluiten. In tegenstelling tot een fysieke handtekening die met pen en inkt is gezet, wordt een elektronische handtekening digitaal gezet, waardoor een contract of document zijn wettelijke autoriteit behoudt, ongeacht het formaat.

Hoewel de termen "elektronische" en "digitale" handtekeningen vaak door elkaar worden gebruikt, verschillen ze aanzienlijk van de conventionele natte handtekening in hun creatie en toepassing.

Digitale handtekeningen bieden een sterkere beveiligingslaag dan traditionele natte handtekeningen omdat ze veel beter bestand zijn tegen vervalsing. Papieren documenten met natte handtekeningen kunnen daarentegen verkeerd worden opgeborgen, gewijzigd of beschadigd - een uitdaging die nog groter wordt in omgevingen met grote volumes en meer menselijke fouten.

Platforms zoals Sign.Plus verbeteren dit proces door te zorgen voor veilige opslag en door een voltooiingscertificaat uit te geven voor elk ondertekend document, waarin essentiële details zoals namen, IP-adressen en gebruikte apparaten worden vastgelegd. Omdat elke stap op een onveranderlijke manier wordt vastgelegd, zijn oplossingen voor elektronische handtekeningen tegenwoordig de veiligste methode voor het uitvoeren van contracten.
‍